Türkiye Cumhuriyeti, Osmanlı’nın, Bizans’ın yani Roma’nın devamıdır. Birçok tarihçi Osmanlı’yı ”Müslüman Roma” olarak tarif eder. Arnavutlar, Roma’nın kurucu halklarından biridir. Roma’nın askeri ve yönetici elitleri içinde önemli payları olmuştur. Keza, Bizans(Doğu Roma) için de bu geçerlidir. Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşunda Arnavutlar başat rol oynamıştır. İstiklal Savaşı yapılırken Anadolu’da 93 Harbi’nde ve 1903 yıllarında gelmiş oldukça canlı bir Arnavut nüfus vardı. Buna ilave olarak Balkan Harbi’nde gelen Arnavut nüfus da aralarına eklenmiş ve bunlar cumhuriyetin kuruluş aşamasında devlete sadık kalarak harbe katılmışlardır.

Genel Kurmay kayıtlarında İstiklal Harbi’nde Türkler’den sonra en önemli unsurun Arnavut ve Boşnak gönüllüler olduğu yazar. Gazi Mustafa Kemal Atatürk Samsun’a çıktıktan sonra ilk gittiği yer Nevşehir’in Hacıbektaş ilçesi olmuştur. Dergahın postnişi Arnavut Niyazi Baba ile görüşmüş Anadolu Aleviliğinin ve Arnavutlar’ın desteğini almıştır. Kuva-yi Milliye’ye bağlı çeteler içinde Arnavut ve Boşnak çeteler de önemli yer tutmuştur. Gazi Mustafa Kemal Atatürk ”Arnavut” ismini kullanarak değil de, Köprülü’lü Yahya Kaptan’a Nutuk’ta en fazla yeri vererek Arnavutları selamlamıştır. Arnavutluk ve Kosova’dan gelen Arnavutlar da Kurtuluş Savaşı’na destek vermiştir. Komuta kademesinin çok önemli bir bölümünü Arnavut ve Boşnak kökenliler oluşturmuştur. Mudanya Antlaşması’ndan sonra Mustafa Kemal Atatürk’ün yerine ordunun komutanlığına getirilen Sakallı Nurettin Paşa Arnavut’tur. İstiklal Harbi’nden sonra ne olduğu ise bundan sonraki yazının konusu.